ಅಪ್ಪ ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ಕೆಲವು ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾನೆ ಆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಾವು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುವವರೆಗೂ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನ ದಾಟಿ ನಿರ್ವಹಿಸುವುದೇ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ತೋರುವ ಗೌರವ & ಅವರ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಆಗಿರುತ್ತದೆ...
ಹೀಗೆ ವೈಕ್ಯೂ ಜೋಗಿಯೂ ತನ್ನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಪಯಣವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸುವ ಮುನ್ನವೇ ವಿದಾಯದ ದಿನವನ್ನೂ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯು ನಾವು ಹೇಗೆ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತೇವೆ ಹೇಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವುದರ ಮೇಲೆ ಇದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಹೊಸದೊಂದು ಪ್ರಪಂಚದ ಬಾಗಿಲು ಇಂದು ತೆರೆದುಕೊಂತು... ಮನದಲಿ ದುಗುಡವು ಕಣ್ಣಲಿ ಹನಿಯು ಕೆನ್ನೆಯಲಿ ನಗುವು ತುಂಬಿಕೊಂತು... ಭಯದಲಿ ಅಭಯ ತೋರಲು ನಾನು ನಾನಲ್ಲದವನಾದೆ, ಗರ್ವ ಗೌರವ ಎಲ್ಲವನು ಕೊಟ್ಟು ಮೌನದೇ ಮಲಗಿದ್ದಳವಳು ಮಗನಿಗಾಗಿ ಕಾದು... ಪ್ರಶಾಂತ ಅಮ್ಮನನು ಅಪ್ರಬುದ್ಧ ಅಪ್ಪನನು ನನಗಾಗೆ ಕೆಲಕಾಲ ಪ್ರತೀಕ್ಷಿಸಿ ಎಂದ ಪ್ರಫುಲ್ಲನು...💙💙