एक तवायफ ने आत्मकथा लिखने की सोची

तो शहर के कई शरीफ़ घबरा गए

-

ଯେତେ ସଭ୍ୟ, ଯେତେ ଉନ୍ନତ ଦେଶର ବାସିନ୍ଦା ହେଉନା କାହିଁକି, ମଣିଷର ମୌଳିକ ଆବଶ୍ୟକତା ତ ମାତ୍ର ଏତିକି ! ମୋର ବୋଲି କହିବା ପାଇଁ ଛୋଟ ଘର, ଜୀବନର ବନ୍ଧୁର ପଥରେ ହାତ ଧରି ଚାଲିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଜୀବନର ବୋଝକୁ ଭାଗ କରି ବାଣ୍ଟିନେବା ପାଇଁ ଜଣେ ସଙ୍ଗୀ ଏବଂ ଶେଷ କଥାଟି ହେଉଛି ନିଜ ରକ୍ତ ମାଂସର ପ୍ରତୀକ, ଗୋଟିଏ ସନ୍ତାନ। ଏ ପୃଥିବୀରେ ନିଜର ପୁନରାବୃତ୍ତି। ବାସ୍ ଏଇ ତ ଜୀବନ ।

ଶିଳାପଦ୍ମ
ପ୍ରତିଭା ରାୟ

-

नैनं छिन्दन्ति शस्त्राणि नैनं दहति पावक: |
न चैनं क्लेदयन्त्यापो न शोषयति मारुत: ||
अच्छेद्योऽयमदाह्योऽयमक्लेद्योऽशोष्य एव च नित्य: सर्वगत: स्थाणुरचलोऽयं सनातन: ||


Weapons cannot shred the soul, nor can fire burn it. Water cannot wet it, nor can the wind dry it.The soul is unbreakable and incombustible; it can neither be dampened nor dried. It is everlasting, in all places, unalterable, immutable, and primordial.

Gita 2|23,24

-

इंसान के अलावा इस धरती पर
लांखो प्रजाति के प्राणी हैं
जिन्हे जीने केलिए किसी ईश्वर की
जरूरत नहीं है ।

-

मेने जब उसे पहले पहल देखा
तो यूंही सा लगा
फिर अच्छा लगा
फिर बहुत अच्छा लगा
उसके चेहरे पर पर्दा था
कुछ ऐसे नकोश
दिल ने उसे जब देखा
बहुत अच्छा लगा

-

ଗୋଟିଏ ଝିଅକୁ କେବଳ ବିବାହ କରିଦେଲେ ସେ ନିଜର ହୋଇଯାଏ ନାହିଁ। ଦେହ ଏକାକାର ହେଲେ ମନ ଏକ ହୁଏ ନାହିଁ । ପ୍ରତି ମୁହୁର୍ତ୍ତରେ ନାରୀର ମନକୁ ତିଳତିଳ କରି ଜୟ କରିବାକୁ ହୁଏ । ଏଥିପାଇଁ ପୁରୁଷକୁ ଅନେକ କଥା ଲାଞ୍ଚଦେବାକୁ ହୁଏ । ଅନେକ ନୀତି ସହିତ ସାଲିସ କରିବାକୁ ପଡେ । ଏହାକୁ ହିଁ କୁହାଯାଏ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ବାର୍ଥତ୍ୟାଗ। ଏଇ ତ୍ୟାଗର ଭୂମି ଉପରେ ଗଢା ହୁଏ ପାରିବାରିକ ଜୀବନର ନୂତନ ସୌଧ।

ନାରୀର ଅନେକ ଇଚ୍ଛା ପାଖରେ ନିଜକୁ ଦାସ କଲେ ପୁରୁଷ ହୁଏ ସ୍ବାମୀ ।
ଯେଉଁ ପୁରୁଷ ନାରୀର ଇଚ୍ଛା,ଖିଆଲର ଦାସ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ - ସେ ଆଉ ଯାହାହେଉ ପଛେ କେବେ ସ୍ବାମୀ ହୋଇପାରେ ନାହିଁ।

ବଧୂ ନିରୁପମା
ବିଭୂତି ପଟ୍ଟନାୟକ

-

यं हि न व्यथयन्त्येते पुरुषं पुरुषर्षभ |
समदु:खसुखं धीरं सोऽमृतत्वाय कल्पते ।।

କାରଣ, ହେ ପୁରୁଷଶ୍ରେଷ୍ଠ ! ସୁଖ ଦୁଃଖକୁ ସମାନ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଥିବା ଯେଉଁ ଧୀରପୁରୁଷଙ୍କୁ ଏହି ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଓ ବିଷୟର ସଂଯୋଗ ବ୍ୟାକୁଳ କରିପାରେ ନାହିଁ , ସେ ହିଁ ମୋକ୍ଷ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ହୁଅନ୍ତି ।

The man whom these cannot move,whose soul is one, beyond pleasure and pain ,is worthy of life in eternity.

Chapter 2 sloka 15

-

क्लैब्यं मा स्म गमः पार्थ नैतत्त्वय्युपपद्यते।
क्षुद्रं हृदयदौर्बल्यं त्यक्त्वोत्तिष्ठ परन्तप

हे पार्थ! अपने भीतर इस प्रकार की नपुंसकता का भाव लाना तुम्हें शोभा नहीं देता। हे शत्रु विजेता! हृदय की तुच्छ दुर्बलता का त्याग करो और युद्ध के लिए तैयार हो जाओ।

गीता २/३

-

କ୍ଳୈବ୍ୟଂ ମା ସ୍ମ ଗମଃ ପାର୍ଥ ନୈତତ୍ତ୍ୱଯ୍ୟୁପପଦ୍ୟତେ
କ୍ଷୁଦ୍ରଂ ହୃଦୟଦୌର୍ବଲ୍ୟଂ ତ୍ୟକ୍ତେ୍ୱାତ୍ତିଷ୍ଠ ପରନ୍ତପ ।।

ହେ ପାର୍ଥ! ଏପରି କାପୁରୁଷତା ତୁମ ପକ୍ଷରେ ଶୋଭନୀୟ ନୁହେଁ । ହେ ଶତ୍ରୁଦମନକାରୀ! ହୃଦୟର ଏହି ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଦୁର୍ବଳତାକୁ ତ୍ୟାଗ କର ଏବଂ ଉଠ ।

ଗୀତା ୨/୩

-

क्लैब्यं मा स्म गम: पार्थ नैतत्त्वय्युपपद्यते |
क्षुद्रं हृदयदौर्बल्यं त्यक्त्वोत्तिष्ठ परन्तप ।।

O Parth, it does not befit you to yield to this unmanliness. Give up such petty weakness of heart and arise, O vanquisher of enemies.

Gita 2|3

-