गोड ते सारे त्रास लिहिते..
कोंडलेले तर श्वास लिहिते..
जायचे आहे लांब आता !
हाच उद्याचा प्रवास लिहिते..
कविता, गझला, लिहिताना मी,
साजणाचा ही भास लिहिते...
फुलला मोगरा अंगणी जर,
पसरलेला तो वास लिहिते..
भुकेल्यांसाठीच केवळ!
तोंडातला मी घास लिहिते..
प्रगती खुंटली जर का इथे,
नंतर नव्याने ध्यास लिहिते..
दौलतीचा त्या माज नाही,
झोपडीला ही खास लिहिते..
©समीक्षा भुसारी✍
-