तूझ्या आठवणींत रमताना मी स्वतःला कुरवाळत बसते
घडलेल्या चुकांमधुन मग मी चुकीच्या चूका काढत बसते
दोष देत स्वताला मी तुलाच हरवून बसते
कायमच्या बंद वाटेची मी वाट बघत बसते
एवढंच जमतं रे मला मी एकटेपणाच्या वाटेला एकटीच रडत बसते .
.
.
भरून आले मन आणि भरून आला गाभारा,
मी ओठांमधे दाबून हुंदका फक्त डोळे पुसत बसते
किती छळतो तो भुतकाळ, किती छळते ही अबोल वेळ
निघुन गेलेल्या वेळेची मी वाट बघत बसते
एवढंच जमतं रे मला मी एकटेपणाच्या वाटेला एकटीच रडत बसते .
.
.
नकोसा वाटतो विचार आणि नकोसं होतं जगणं
सहन होत नाही आता हे रोज रोजचं रडणं
चार भिंतीच्या मध्यभागी स्वताला अवघडून घेते
लांब झाल्याचा दोष तेव्हा फक्त स्वताला देते
काही केल्या अश्रू अनावर होऊन बसते
एवढंच जमतं रे मला मी एकटेपणाच्या वाटेला एकटीच रडत बसते .
.
.
जमलं नाही घट्ट धरून ठेवायला सगळं निसटत गेलं
सुखाच्या अपेक्षा वाढत गेल्या आणि दुःख ही निजून गेलं
अर्धवट आयुष्याच्या वाटेवर अर्धवट आयुष्य आलं
स्वताला खंबीर दाखवताना आता मधेच खचून पडते
तुझं हसु आठवत नाही म्हणून मग खूप रडत बसते
एवढंच जमतं रे मला मी एकटेपणाच्या वाटेला एकटीच रडत बसते .
#रिंकी
-