जमीं पे बैठकर आसमां में मेहताब मत दिखा
कुछ जलवा दिखा चल तू अपने ख़्वाब मत दिखा
स्वभाव से संपूर्णतः सरल स्वरूप का हूं साधक
तू चेहरा दिखा अपना, अपने नक़ाब मत दिखा

-

'અદીઠા સંગાથે' ધાર પર પસાર થઈ રહી છે
હવે રાત નો વિચાર છોડ સવાર થઈ રહી છે

-

बिछा हुआ बिसात है
उत्पात ही उत्पात है

-

ऐसा नहीं की बात नहीं
पहले जैसी रात नहीं
हम खुद ही सो जाते है
नींद तेरी औक़ात नहीं

-

व्याध सी मनोदशा छायी है अपने आप पर
निसर्ग क्या लिखेगा सर्ग क्रौंच के विलाप पर

-

દંભો સઘળાં પળમાં ઉતારી આપે છે
તારો સ્પર્શ તો ગજબ ધ્રુજારી આપે છે

-

સતત અવહેલના, તીવ્ર ઉત્પાત
ને તો ય તાપે જ્યારે મન ના સંતાપે
પછી તારો જ ખોળો ને તારો એ સ્પર્શ
મને આનંદ અંતરથી તું જ આપે

-

હૈયે શબ્દો ની હેલી ને હોઠ છતાં મૌન
પછી અંદર ને અંદર એ વગાડે
ઊંઘ છલકે કદાચ જો આંખો મિંચાય
કંઈક ખટકે ને સતત જગાડે

-

તું સતત ભાન કરાવે છે કે હું કેટલો મલિન છું
તારો પ્રકોપ પણ પ્રેમ લાગે, હું સ્તબ્ધ છું, તલ્લીન છું

-

સતત તારા માં રમમાણ હૈયુ તો જો ગદગદ છે
તારું વર્ણન અશક્ય છે તારા સ્વરૂપ "અનહદ" છે

-