असंच काहीतरी मला सुचत जावं,
मी त्यात मनसोक्त भिजावं,
शब्दांनी त्यात आनंदाने नाचावं,
आणि खासकरून सगळ्यांनी ते पचवून घ्यावं!

-©अनुज महेश शिंत्रे

-

"After that one mistake,
nothing matters!"

-

हृदय आतून ठोठावतंय ! 🫀

हाताच्या मुठी एवढा जीव,
माझ्या मनाचा दरवाजा ठोठावतंय,
का नाही माहित पण,
पोटतिडकीने मला हाक मारतंय!

दुर्लक्ष करूनसुद्धा,
उगाचचं दार ठोठावतंय,
हळू हळू वेग वाढवून,
मदतीची अपेक्षा करतंय!

त्याला कारण विचारताच,
त्याचंच हृदय आतून धडधडतंय,
असं ठामपणे मला सांगतंय,
हे ऐकून,आता माझंच काळीज धस्स करतंय!

हृदयाचे हृदय धडधडतंय,
पहिल्यांदाच मी असं ऐकतोय,
"मी थकलोय!" असं म्हणत,
ते हृदय बहुतेक माझी भलतीच चेष्टा करतंय!

असं बोलून ते,
भीतीच्या भरीत भर घालतंय,
पण काही हृदये एकत्र येऊन हात देताच,
माझ्या हृदयाचे हृदय थोडं शांत होतंय!

एक हृदय दुसऱ्याच्या हृदयात पण घर करतं!
बहुतेक हे खरं असावं!

-© अनुज महेश शिंत्रे

-

Don't worry about the darkness,
it always accompanies us!

-©Anuj Shintre

-

(Part 2)

चुकलेली वाट?

शंकेलाच खेचून मागे,
मी त्याच वाटेवर चालतोय,
अंधाराला सोबती करून,
त्याच्याकडेच मी प्रकाशाची अपेक्षा करतोय!

पण मदतीच्या भावनेने,
अंधारच माझी सोबत करतोय!
निदान त्याच्यावरच विश्वास ठेऊन,
मी त्या वाटेचेच आभार मानतोय!

चुकली आहे का वाट माझी?
नाही मला माहित,
परत मागे जाऊ म्हणतोय,
पण पाय मागे फिरू देत नाहीत!

आपोआप चालतायत पाय,
पुन्हा त्याच अनोळख्या वाटेवर,
का चालतायत ते माझ्यासाठी,
फक्त एकाच किरणाच्या भरवस्यावर?

-© अनुज महेश शिंत्रे.

-

चुकलेली वाट?...

अंधाराने भरलेल्या वाटेत,
मी बंद डोळ्यांनी प्रवास करतोय,
डोळे उघडून पाहता,
समोर अंधारच अंधार दिसतोय!

चांदण्यांच्या प्रकाशाने,
बुडत्याला काडीचा आधार मिळतोय,
आणि अंधाराच्या साथीने,
प्रकाशाचा किरण शोधत चाललोय!

नाही थांबू शकत अंधाऱ्या अनोळख्या वाटेत,
एकाच आशेचा भरवस्यावर चाललोय,
फक्त एकच शंका मागे खेचतेय,
मी वाट तर नाही ना चुकलोय??

-© अनुज महेश शिंत्रे

-

चार भिंती आणि एक छत,
या स्वरूपाने जे बनतं,
आणि आयुष्यभर आपलं ओझं झेलतं,
ते म्हणजे घर असतं!

निर्जीव गोष्टींची ही वास्तू,
कोठून प्रेम लावते?
सगळ्यांच्या मनातून परवानगी विना,
स्वतः च घर करून बसते!

निर्जीव असूनही, आम्हा माणसांशी,
का रक्ताचे घट्ट नाते बनवतं?
माणसांना तर नात्यांची किंमतच नसते,
पण काय करू? शेवटी घर ते घरचं असतं!

निर्जीव असून,
निष्पाप भावनेनं उगाचच माया लावतं!
मोबदल्या विना का हे एवढं सगळं करतं?
पण काय करू? शेवटी घर ते घरचं असतं!

आमच्या चुका ते स्वतःच्या पोटात ठेवतं,
आम्ही त्याला दिलेले दोष,
ते लगेचचं विसरून का जातं?
पण काय करू? शेवटी घर ते घरचं असतं!

ते असचं वेडं असतं,
ते सदैव आपलं रक्षण करतं,
का नाही माहिती,
घर ते घरचं असतं!!

-© अनुज महेश शिंत्रे

-

मागे फिरुनी पाहता,
स्वप्न मी पाहिले!
ते सत्य न होता,
स्वप्न स्वप्नचं राहिले!

-© अनुज शिंत्रे

-

७५ वर्ष स्वातंत्र्याची,
गौरवशाली इतिहासाची,
भारतमातेच्या वीरांची,
स्वातंत्र्यसैनिकांच्या कष्टाची,
आणि माझ्या मातृभूमीची!

-© अनुज शिंत्रे

-

थोडं समजून घ्याल का आम्हाला?

आम्ही तीच मुले आहोत
आठवलं का तुम्हाला?
सुट्ट्यानं मधल्या आमच्या खेळामुळे
कधी दुपारची झोप लागली आहे का कुणाला?

संपल्या आमच्या सुट्टया
आता वेळ नाही आम्हाला
सकाळी उठताच सगळे व्यस्त
जराही आराम नाही या इवलुशा जीवाला

सुरुवात झाली आहे
ह्या आमच्या शैक्षणिक वर्षाला
परत त्याच ठिकाणी आलो सारे
आमच्या त्याच परत संघर्षाला

थकलो आहोत सारे
वर्षाचा सुरवातीला
काय करावे कळेना
वाटते जाऊ परतीच्या वाटेला

रोज रोज शाळा, रोजचा प्रचंड अभ्यास
काय काय सांगू तुम्हांला?
एकच विचारतो तेवढं
थोडं समजून घ्याल का आम्हाला?

एवढे ऐकून घेतले माझे तुम्ही
धन्यवाद म्हणतो तुम्हाला
जर माझे हे सर्व पटले नसेल
तर थोडं समजून घ्याल का मला ?

-© अनुज शिंत्रे.

-