आधार नसलेल्या हाताला , आधार कुणी द्यावा.. बाप म्हातारा झाला म्हणून, का वृद्धाश्रमात न्यावा.. ज्यांनी फक्त तुझी, स्वप्ने साकार केली , त्याला हा दिवस द्यावा.. आईची माया लवकर , विसरला रे तू भावा.. आधार नसलेल्या हाताला, खरंच आधार कुणी द्यावा..
दुःख ! दुःख पिकलेल्या पानांचं दुःख ! थरथरणाऱ्या ओठांचं ओसांडल कुणाच्या डोळ्यातून तर कुणाच्या भावहीन मुद्रेतून नऊ महिने सांभाळून कूस पडली सुनी हाताचा पाळणा करून काठीच निसटली हातातून पोटाला पीळ घालून मुलाला जपलं आता अनाथ करून आश्रमात आणून सोडलं Read more in caption
मां मंदिर है, मां मस्ज़िद है, मां पूजा है, मां ही भगवान। फिर बच्चे क्यों बन जाते हैं, स्वार्थी इंसान? मां को भेज देते हैं वृद्धाश्रम, और घर में पूजते हैं पत्थर के भगवान।